altijd een keuze
๐ฉบ ๐๐ค ๐๐๐ง ๐ฏ๐๐ง ๐ฐ๐๐๐ก๐ญ. ๐๐ฅ๐ฌ ๐ข๐ค ๐ ๐๐๐๐ฅ๐ ๐ฐ๐จ๐ซ๐, ๐ฆ๐จ๐๐ญ ๐ข๐ค ๐จ๐ฉ๐ง๐๐ฆ๐๐ง. ๐๐ค ๐ฏ๐ข๐ง๐ ๐ก๐๐ญ ๐ง๐ข๐๐ญ ๐ฅ๐๐ฎ๐ค, ๐ฆ๐๐๐ซ ๐ฃ๐, ๐ข๐ค ๐ฆ๐จ๐๐ญโฆ
Dat zei een deelnemer aan het begin van een trainingsdag.
En ik merk dan hoe snel we โ vaak zonder het door te hebben โ onze eigen macht en verantwoordelijkheid afgeven.
Zinnen zoals:
๐ โDat moet nu eenmaal.โ
๐ โIk kan niet anders.โ
๐ โIk heb geen keuze.โ
We zeggen ze zo vaak, maar ontkennen daarmee onze eigen verantwoordelijkheid. Alsof we geen enkele invloed meer hebben op wat we doen.
๐๐๐ซ๐ฌ๐ก๐๐ฅ ๐๐จ๐ฌ๐๐ง๐๐๐ซ๐ noemde dit soort taalgebruik Amtssprache. Hij leende die term van SS-officier Adolf Eichmann, die tijdens zijn proces zei: โIk voerde gewoon bevelen uit.โ Door het zo te benoemen, voelde hij zich niet verantwoordelijk voor zijn daden.
Het klinkt misschien extreem, maar Rosenberg wilde hiermee duidelijk maken hoe taal ons kan helpen รณf hinderen in het nemen van verantwoordelijkheid.
๐๐ง ๐๐๐ซ๐๐ข๐ง๐๐๐ง๐๐ ๐๐จ๐ฆ๐ฆ๐ฎ๐ง๐ข๐๐๐ญ๐ข๐ nodigen we juist uit om taal te gebruiken die ruimte laat voor keuze, verantwoordelijkheid en verbinding met onze gevoelens en behoeften.
๐๐๐ง๐ญ ๐๐ ๐ฐ๐๐๐ซ๐ก๐๐ข๐ ๐ข๐ฌ: ๐ฃ๐ ๐กรฉ๐๐ญ ๐๐ฅ๐ญ๐ข๐ฃ๐ ๐๐๐ง ๐ค๐๐ฎ๐ณ๐.
Kiezen om van wacht te zijn, betekent misschien dat je bewust kiest voor loyaliteit aan je werk. Voor financiรซle zekerheid. Voor zorg dragen voor de gezondheid van anderen. Voor erbij horen in je team.
Stuk voor stuk waardevolle behoeften.
En tegelijk kan je merken dat je โ door die keuze โ misschien niet volledig aanwezig kan zijn tijdens een training. Dat je iets mist. Of dat anderen misschien minder op je kunnen rekenen. En dat betreur je dan.
๐๐๐ซ๐๐ข๐ง๐๐๐ง๐๐ ๐๐จ๐ฆ๐ฆ๐ฎ๐ง๐ข๐๐๐ญ๐ข๐ helpt je om opnieuw voeling te krijgen met je eigen keuzes. Met wat voor jou belangrijk is. En om daar helder, eerlijk รฉn mild over te communiceren.
โจ ๐๐ฅ๐ข๐ง๐ค๐ญ ๐๐๐ญ ๐๐ฅ๐ฌ ๐ข๐๐ญ๐ฌ ๐ฏ๐จ๐จ๐ซ ๐ฃ๐จ๐ฎ?
Dan ben je van harte welkom in een van onze opleidingen.ย